Aankomst in Delhi

Wauw, het ontbreekt gewoon aan woorden om de aankomst op de luchthaven van Delhi en nadien het aiesec huis te beschrijven. Alhoewel, voor het aiesec huis is er wel een woord beschikbaar.. Maar het is niet zo een mooi woord en we willen hier positief beginnen dus we laten dat achterwege :) (je kan zelf wel iets invullen wss)

Als je aankomt in de luchthaven van Delhi is het één en al machtsvertoon. Overal zie je soldaten in kaki-geel uniform, inclusief zware bewapening. Voor je dan naar de douane mag moet je eerst naar een medische 'check up' waar iedereen automatisch gescand wordt met een soort warmtescanner, want er zou maar eens iemand die Mexicaanse griep hebben meegebracht... Twee derde van het personeel loopt dan ook rond met maskers voor hun gezicht. Wat op zich eigenlijk niet zo erg is want India is absoluut geen concurrent voor Thailand als het aankomt op de titel van "Land van de glimlach". Ik heb nog nooit zo veel mensen zo zuur zien kijken. Er kon zelfs geen klein mondhoekje omhoog vanaf. Dan heb je bagage die een goed uur op zich laat wachten en als je dan eindelijk door de laatste checkpoint bent geraakt krijg je een ware vleeskeuring. Langs de uitgang staan tientalle taxichauffeurs met bordjes die mensen moeten oppikken en wees maar zeker dat ze iedereen zonder scrupules volledig bekeken hebben. Ik heb ondertussen ook een nieuwe nationaliteit gekregen, blijkbaar zie ik eruit als een Russische. Het is maar dat we het weten. Misschien moet ik mijn naam maar veranderen naar Natasja, dat past beter bij het imago ;).

Anyway, al bij al viel de luchthaven nog wel mee, ze was heel proper en je voelde je er alles behalve onveilig met de halve Indische landmacht die er rond paradeerde.

Het aiesec huis is andere koek. Je kan het vergelijke met een Belgisch studentenkot (redelijk vuil, onopgeruimd en meubels die zelfs bij mijn oma niet meer zouden te vinden zijn), wat op zich nog wel meevalt ware het niet dat je met drie in een slaapkamer ligt waar drie bedden ingekramd zijn. En blijkbaar is dit één van de beste houses die aiesec New Delhi heeft. Ik hoef dan ook niet te vertellen dat ik de komende acht dagen voor mijn job begint op huizenjacht ga. Misschien kan ik Cara en Veronique wel bellen om mij te komen helpen :) Ik weet het, flauw grapje, maar ik ben moe, het is hier ondertussen bijna drie uur 's morgens en ik zou dringend eens moeten gaan slapen.

Updates volgen.
Stay tuned!